🏘️ முத்தரையர் காலத்தின் உள்ளூர்ச் சபை நிர்வாகம் மற்றும் வரி விதிப்புகள்

இரண்டாம் பெரும்பிடுகு முத்தரையர் (கி.பி. 8-ஆம் நூற்றாண்டு) காலத்தில் நிலவிய உள்ளூர்ச் சபை நிர்வாகம் மற்றும் வரி விதிப்பு முறைகள், பிற்காலச் சோழர்களின் விரிவான மற்றும் புகழ்பெற்ற உள்ளாட்சி அமைப்புக்கு (உதாரணமாக, உத்திரமேரூர் கல்வெட்டுகளில் காணப்படும் குடவோலை முறை) ஒரு முக்கியமான முன்னோடியாக அமைந்தது. முத்தரையரின் நிர்வாகம் வேளாண்மையை மையமாகக் கொண்டு, சட்டம் ஒழுங்கு, நீர்ப்பாசனம் மற்றும் கோயில் பராமரிப்பு ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்தியது.

1. உள்ளூர்ச் சபை நிர்வாகம் (Local Assembly Administration)

முத்தரையர் ஆட்சிக் காலத்தில், மத்திய அரசின் நிர்வாகத்துடன் கிராம அளவில் உள்ளூர்ச் சபைகள் இணைந்து செயல்பட்டன.

அ. சபையின் வகைகள்

முத்தரையர் காலத்தில் உள்ளாட்சி நிர்வாகம் பல்வேறு பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது, இவை பெரும்பாலும் நிலவுடைமை மற்றும் சாதி அடிப்படையில் அமைந்திருந்தன.

1. ஊர் (Ur): கிராமங்களின் பொதுச் சபை. இது சாதாரண நில உரிமையாளர்கள் மற்றும் குடியிருப்பாளர்களின் பிரதிநிதிகளைக் கொண்டிருந்தது. உள்ளூர் விவகாரங்கள், குறிப்பாக நீர்ப்பாசன மேலாண்மை, வரிகளைத் தீர்மானித்தல் மற்றும் சட்டம் ஒழுங்கைப் பராமரித்தல் ஆகியவை இதன் முக்கியப் பொறுப்புகளாக இருந்தன.

2. சபா (Sabha): இது பிராமணர்களுக்குச் சொந்தமான அல்லது பிராமணர்கள் அதிகம் வசித்த பிரம்மதேய கிராமங்களில் இருந்த சபை. இவை பொதுவாக நில நிர்வாகம், கோயில் விவகாரங்கள் மற்றும் சட்டப் பிரச்சனைகளில் அதிக அதிகாரம் கொண்டிருந்தன.

ஆ. அதிகாரங்கள் மற்றும் கடமைகள் (Powers and Duties)

உள்ளூர்ச் சபைகள் மைய அரசின் தலையீடு இல்லாமல் தன்னாட்சி அதிகாரம் பெற்றிருந்தன:

• நீர்ப்பாசன மேலாண்மை: முத்தரையர் ஆட்சியில் நீர்ப்பாசனமே முதன்மையானது என்பதால், நீர்ப்பகிர்வு, ஏரிகள் மற்றும் வாய்க்கால்களைப் பராமரித்தல், தூர்வாருதல் ஆகியவற்றைச் சபைகளே கவனித்துக் கொண்டன. (முந்தைய ஆய்வின் தொடர்ச்சி).

• நில நிர்வாகம்: நிலப் பரிமாற்றம், அளவீடு மற்றும் நில ஆவணங்களைப் பராமரித்தல்.

• சட்டம் மற்றும் நீதி: சிறிய அளவிலான குற்றங்களுக்குத் தீர்ப்பு வழங்குதல் மற்றும் அபராதம் விதித்தல். இந்த அபராதத் தொகைகள் பெரும்பாலும் கோயில் பராமரிப்பு அல்லது பொதுப் பணிகளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டன.

• வரி வசூல்: மத்திய அரசு விதித்த வரிகளை வசூலித்து அரசுக்குச் செலுத்துவது மற்றும் உள்ளூர்ச் செலவுகளுக்காகப் புதிய வரிகளை விதிப்பது.

2. வரி விதிப்புகள் (Taxation System)

முத்தரையர் காலத்தில் விதிக்கப்பட்ட வரிகள் பெரும்பாலும் நிலம், விளைச்சல் மற்றும் சமூகப் பணிகளை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தன.

வரி வகை	விளக்கம்	நோக்கம்
இறை	நிலத்தின் மீது விதிக்கப்பட்ட அடிப்படை வரி. இது பெரும்பாலும் விளைச்சலின் ஒரு பகுதியாக (தானியமாக) அல்லது பணமாகச் செலுத்தப்பட்டது.	மைய அரசின் முக்கிய வருமானம்.
குள வரி / ஏரிப் பட்டி	ஏரிகள் மற்றும் குளங்களைப் பராமரிப்பதற்காக நிலங்களின் மீது விதிக்கப்பட்ட வரி.	நீர் மேலாண்மைக் கட்டமைப்புகளைப் பராமரித்தல் மற்றும் புதுப்பித்தல்.
ஊதியக் கூலி	உள்ளூர்ச் சபைகள் தங்கள் தினசரிச் செயல்பாடுகள் மற்றும் சிறிய பொதுப் பணிகளுக்காக விதித்த உள்ளூர் வரி.	கிராமப்புறச் செலவுகளை ஈடுசெய்தல்.
வெட்டி / விட்டி	இது பணமாக அல்லது பொருளாகச் செலுத்தப்படும் வரியை விட, உள்ளூர்ச் சபைப் பணிகளுக்காகச் செலுத்தப்பட வேண்டிய கட்டாய உழைப்பு ஆகும் (உதாரணமாக, வாய்க்கால் தூர் வாருதல்).	உள்கட்டமைப்புப் பணிகளுக்கான உழைப்புத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்தல்.
காணிக்கடன்	சில நேரங்களில் நிலத்தை அனுபவிக்க நிலச் சொந்தக்காரர்கள் மன்னருக்கோ அல்லது நிலப் பிரபுக்களுக்கோ செலுத்திய கடமைப் பணம்.	நிலத்தின் மீதான உரிமைக்குரிய கட்டணம்.

அ. வரிகளின் பயன்பாடு

வசூலிக்கப்பட்ட வரிகள் பல நிலைகளில் பயன்படுத்தப்பட்டன:

1. மைய அரசு: இறை போன்ற முக்கிய வரிகள் மன்னரின் கருவூலத்திற்குச் சென்றன, இது இராணுவம், பெரிய நிர்வாகச் செலவுகள் மற்றும் ராஜரீக நடவடிக்கைகளுக்குப் பயன்பட்டது.

2. உள்ளூர்ச் சபை: குள வரி மற்றும் ஊதியக் கூலி போன்ற வரிகள் உள்ளூர் உள்கட்டமைப்பு மற்றும் நிர்வாகச் செலவுகளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டன.

3. சமூகப் பணிகள்: அபராதம் அல்லது கோயில் தானமாகப் பெறப்பட்ட நிதி, கோயில்களைப் பராமரிக்கவும், அன்னதானம் வழங்கவும் பயன்படுத்தப்பட்டது.

3. நிர்வாகத்தின் தாக்கம் (Impact of the Administration)

முத்தரையர் காலத்தின் இந்த உள்ளூர்ச் சபை நிர்வாகமும், அதன் வரி விதிப்பு முறைகளும் வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை:

• தன்னாட்சி: உள்ளூர் அளவில், கிராம நிர்வாகம் தன்னாட்சி பெற்றிருந்தது. இதுவே கிராமங்களின் ஸ்திரத்தன்மைக்கும், நிர்வாகத் திறமைக்கும் அடிப்படை.

• வரித் தொடர்ச்சி: முத்தரையர்கள் அமைத்த வரி விதிப்பு அடிப்படைகள் (நிலத்தின் மீதான வரி, நீர்ப்பாசனத்திற்கான சிறப்பு வரி), பிற்காலச் சோழப் பேரரசின் விரிவான வருவாய் முறைக்குத் தொடர்ச்சியாக அமைந்தன.

• உள்ளாட்சி அமைப்புக்குப் பங்களிப்பு: பிற்காலத்தில் சோழர்கள் உருவாக்கிய உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள உள்ளாட்சித் தேர்தல் முறைக்கு, முத்தரையர் போன்ற குறுநில மன்னர்களின் காலத்தில் நிலவிய இந்த உள்ளூர்ச் சபைகளின் செயல்பாடுகள் ஒரு பரிசோதனை மற்றும் பயிற்சிப் பள்ளியாகச் செயல்பட்டன.

முத்தரையர் காலத்தில் வரி வசூலிக்கப்பட்டு, நிர்வாகிக்கப்பட்ட இந்தத் திறன் வாய்ந்த உள்ளாட்சி அமைப்பு, காவேரிப் படுகையின் பொருளாதார அடித்தளத்தைப் பலப்படுத்தியது.

📜 சோழர் கால உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள உள்ளாட்சித் தேர்தல் முறையின் சிறப்பம்சங்கள்

முத்தரையர் போன்ற குறுநில மன்னர்களின் உள்ளாட்சி நிர்வாகத்தின் அடுத்த கட்ட வளர்ச்சியாக, சோழர் காலத்தில் கிராம நிர்வாகத்தின் உச்சபட்ச வடிவமாகக் கருதப்படுவது, உத்திரமேரூர் கல்வெட்டு விவரிக்கும் “குடவோலை” தேர்தல் முறையாகும். இந்தக் கல்வெட்டுகள் கி.பி. 919 மற்றும் கி.பி. 921-ஆம் ஆண்டுகளில் முதலாம் பராந்தக சோழன் காலத்தில் செதுக்கப்பட்டன. இது உலகிலேயே பழமையான மற்றும் முழுமையான உள்ளாட்சித் தேர்தல் நடைமுறையை விவரிக்கும் ஆவணமாகும்.

இந்த உள்ளாட்சித் தேர்தல் முறையின் சிறப்பம்சங்கள் பின்வருமாறு:

---

1. கிராம நிர்வாகப் பிரிவுகள் (Divisions of Village Administration)

உத்திரமேரூர் கிராமம் முப்பது வார்டுகளாக (பகுதிகளாக) பிரிக்கப்பட்டிருந்தது. ஒவ்வொரு வார்டிலிருந்தும் ஒரு பிரதிநிதி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

• சபை (சபையார்): தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இந்த முப்பது உறுப்பினர்களும் இணைந்து, கிராம விவகாரங்களை நிர்வகிக்கும் உயர் அதிகார அமைப்பான மகாசபை அல்லது சபையை அமைத்தனர்.

• வாரியங்கள் (Committees): சபை உறுப்பினர்கள் பின்னர் முக்கியப் பணிகளைச் செய்வதற்குச் சிறிய குழுக்களாகப் பிரிக்கப்பட்டனர். இக்குழுக்கள் வாரியங்கள் என்று அழைக்கப்பட்டன.

2. வேட்பாளருக்கான தகுதிகள் (Qualifications for Candidates)

தேர்தலில் போட்டியிடக் கடுமையான தகுதிகள் விதிக்கப்பட்டன. இதுவே இந்த அமைப்பின் தனித்துவமான சிறப்பம்சம் ஆகும்: